Over mijzelf

Mijn naam is Ingrid Brummelhuis, ik ben afgestudeerd en werkzaam als verpleegkundig specialist geestelijke gezondheidszorg (vs-ggz), mindfulness trainer en maak gebruik van diverse behandelvormen waaronder lichaamsgerichte interventies.

 

Op mijn 22e had ik als verpleegkundige mijn eerste baantje binnen de ggz en wow wat vond ik dat mooi om te doen en toch ook wel spannend want wat wist ik nou van de wereld en van wat mensen meemaken. Misschien al best wel veel maar dat had ik toen nog niet zo in de gaten. In de loop van de jaren ben ik meer en meer gaan zien dat bij iedereen een verhaal hoort dat meespeelt. De verhalen en ervaringen van ieder mens zijn belangrijk en een startpunt om te bepalen waar en hoe we gaan samenwerken. 

 

Sinds mijn start als verpleegkundige heb ik diverse opleidingen gedaan maar mijn holistische/verpleegkundige kijk op de mens ben ik blijven behouden. In de samenwerking met KOPP en KOV is deze visie naar mijn idee essentieel. 

Als verpleegkundig specialist ben ik een zelfstandig  regievoerend behandelaar die verpleegkundige, psychologische en medische behandeling geïntegreerd kan aanbieden. U zou kunnen zeggen dat ik als verpleegkundig specialist kijk naar alle facetten die meespelen in de persoon. In de behandeling gaan we samen in gesprek en richten we ons zoveel mogelijk op het verminderen van uw klachten, maar ook op het leren leven met (de gevolgen van) de aandoening die u heeft. 

 

Als verpleegkundig specialist ben ik verplicht om mij jaarlijks te scholen en mijn handelen te laten toetsen met als doel dat ik mijn kennis en kunde op hoog kwalitatief niveau houd. Een manier om dat te doen is het inzetten van intercollegiale toetsing met collega verpleegkundig specialisten die mij kritisch bevragen over mijn handelen. De inzet van een proces van levenslang leren draagt bij aan de kwaliteit van zorg die ik lever aan u.

In mijn vrije tijd ben ik graag buiten, wandelend met onze hond, fietsend en in de tuin. Het buiten zijn en fysiek actief bezig zijn helpt mij om uit mijn hoofd te komen. 

Regelmatig kijk ik door de lens van mijn fototoestel. Met behulp van mijn fototoestel kan ik kijken naar het geheel en de delen van alles om mij heen. 

Het kijken naar het geheel en de delen waaruit het geheel is opgebouwd sluit aan bij wat ik in mijn werk ok doe.

 

Aandacht voor KOPP-KOV, de start

 

Tijdens mijn werk in de specialistische GGZ (SGGZ) kwam ik al snel in aanraking met de kinderen van ouders met psychische en/of verslavingsproblemen (KOPP-KOV). Dertig jaar geleden hadden we voor deze kinderen nog geen aanbod. Later kwamen de preventiegroepen voor KOPP/KOV en kregen veel opname-afdelingen 'familiekamers'. De KOPP-KOV groepen heb ik aan alle leeftijden gegeven en sinds 2010 werk ik met name met volwassen KOPP en KOV.

 

Bij KOPP/KOV groep 23+ zag ik hoe volwassen KOPP soms tot op hoge leeftijd kunnen zoeken en stoeien met de gevolgen van hun vroegkinderlijke ervaringen en dat we daar als hulpverleners niet altijd oog voor kunnen of weten te hebben. Zoekend naar literatuur kwam vond ik dat nog weinig onderzoek gedaan was naar de langetermijngevolgen van het opgroeien als KOPP-KOV. In 2020 ben ik gestart met mijn promotietraject met als thema 'de langetermijngevolgen van het opgroeien als kind van een ouder met psychische problemen'. De wens hierbij was/is om de kennis over en de aandacht voor volwassen KOPP in elk geval in Nederland te vergroten.

Op basis van mijn klinische ervaring met volwassen KOPPP en KOV denk ik dat het van belang is om ruimte te geven aan de vroegkinderlijke KOPP-KOV ervaringen en informatie te krijgen over de mogelijke langetermijngevolgen zoals de patronen die ontstaan zijn. De uitkomsten uit ons onderzoek laten zien dat volwassen KOPP deze behoefte ook hebben. 

In onderzoek probeer je te specificeren of te vernauwen omdat het onderwerp anders te groot wordt om te onderzoeken. Aangezien ik in de GGZ werk richt mijn onderzoek zich op KOPP. Wat we gevonden hebben geldt ook voor KOV. 

 

Als mens vorm je een onderdeel met de omgeving. Voor mij zijn ouderschap en 'brusjes' onlosmakelijk verbonden is met het opgroeien als KOPP-KOV. Veel KOPP-KOV hebben zelf vragen over het eigen (toekomstige) ouderschap. Met de term 'brusjes' wordt verwezen naar broers-zusjes. Soms hebben ook broers en zussen eigen problemen wat bijgedragen kan hebben aan bepaalde patronen in u zelf en/of binnen het gezin. Ook zijn KOPP-KOV op latere leeftijd vaak zoekend in het contact dat ze met broers/zussen hebben. 

 

Visie

 

Tibi Refert betekent ‘Jij doet ertoe’. Dit is de focus van waaruit ik werk en het is de basis om u als mens als 'geheel met alle delen die er zijn' te zien. Uw verhaal, uw ervaringen als KOPP en/of KOV en de langetermijngevolgen van deze ervaringen zijn het startpunt of de focus in onze gesprekken. Deze ervaringen kunnen voor klachten zorgen waarbij een behandeling geïndiceerd is en een DSM classificatie gesteld kan worden. Deze classificatie is van belang bij de vergoeding van de behandeling. 

 

Aandacht voor de gevolgen van jouw jeugd met KOPP-KOV ervaringen kan betekenen dat u na onze gesprekken voor uw gevoel alle antwoorden hebt en dat u dan later merkt dat dit toch niet zo is. Ik zie dit vaak gebeuren als iemand een nieuwe levensfase in gaat, bijvoorbeeld bij samenwonen, trouwen, het krijgen van kinderen of met pensioen gaan. Neem dan graag contact op. Ik geloof in een levensfase gerichte aanpak. We zien elkaar zo kort of lang als nodig is voor dat moment en als u op een later tijdstip nogmaals vragen hebt dan bent u welkom om terug te komen.